مراقبه مراقبه مراقبه
فرازهایی که مطالعه میکنید برگرفته از درس اخلاق بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران? امام خمینی رحمة الله علیه است:
دست، گوش، و سایر اعضا و جوارح، را تحت اراده خود درآورید. اعمال و اقوال خود را مراقبت نمایید، شاید همین عمل شایسته موجب گردد که خداوند تبارک و تعالى به شما توجه فرموده توفیق عنایت کند و پس از سپرى شدن شهر صیام که شیاطین از زنجیر رها مىگردند شما اصلاح شده باشید و دیگر فریب شیطان را نخورید و مهذب گردید.
باز تکرار مىکنم تصمیم بگیرید در این سى روز ماه مبارک رمضان مراقب زبان، چشم، گوش، و همه اعضا و جوارح خود باشید، و دایما متوجه باشید این عملى که مىخواهید انجام دهید، این سخنى که مىخواهید بر زبان آورید، این مطلبى که دارید استماع مىکنید، از نظر شرع چه حکمى دارد؟ این آداب اولى و ظاهرى صوم است اقلا به این آداب ظاهرى صوم پابند باشید. اگر دیدید کسى مىخواهد غیبت کند، جلوگیرى کنید و به او بگویید ما متعهد شدهایم که در این سى روز رمضان از امور محرمه خود دارى ورزیم. و اگر نمىتوانید او را از غیبت باز دارید، از آن مجلس خارج شوید ننشینید و گوش کنید. مسلمین باید از شما در امان باشند. کسى که دیگر مسلمانان از دست و زبان و چشم او در امان نباشند، در حقیقت مسلمان نیست (1) مسلمان ظاهرى و صورى مىباشدلا اله الا اللّهصورى گفته است.
اگر دیدید کسى مىخواهد غیبت کند، جلوگیرى کنید و به او بگویید ما متعهد شدهایم که در این سى روز رمضان از امور محرمه خود دارى ورزیم. و اگر نمىتوانید او را از غیبت باز دارید، از آن مجلس خارج شوید ننشینید و گوش کنید
اگر، خداى نخواسته، خواستید به کسى جسارت کنید، اهانت نمایید، مرتکب غیبت شوید، بدانید که در محضر ربوبى هستید مهمان خداى متعال مىباشید، و در حضور حق تعالى به بندگان او اسائه ادب مىکنید و اهانت به بنده خدا اهانت به خداست. اینان بندگان خدا هستند خصوصا اگر اهل علم بوده در صراط علم و تقوى باشند. گاهى مىبینى که انسان به واسطه این امور به جایى مىرسد که در وقت مرگ خدا را تکذیب مىکند آیات الهى را منکر مىگردد: ثُمَّ کانَ عاقبةُ الّذین اساؤا السّواى أن کَذَّبوا بآیاتِ اللَّه و کانوا بها یَسْتَهْزِؤن(2)
این امور بتدریج واقع مىشود. امروز یک نظر غیر صحیح، فردا یک کلمه غیبت، و روز دیگر اهانتى به مسلمان و... کم کم این معاصى در قلب انباشته مىگردد، و قلب را سیاه کرده انسان را از معرفة اللّه باز مىدارد تا به آنجا مىرسد که همه چیز را انکار کرده حقایق را تکذیب مىنماید.
طبق بعضى آیات، به تفسیر برخى از روایات، اعمال انسان به رسول خدا (ص) و ائمه طاهرین (ع) عرضه مىشود (3) و از نظر مبارک آنان مىگذرد
[ أبو بصیر از امام صادق (ع) روایت کرده که فرمود:تعرض الأعمال على رسول اللّه، صلّى اللّه علیه و آله، أعمال کلّ صباح أبرارها و فجّارها فاحذروها. و هو قول اللّه تعالى.«إعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ» (اعمال بندگان، نیکوکار و بدکار، در هر بامداد بر رسول خدا (ص) عرضه مىشود. پس بر حذر باشید.این است معنای قول خداوند که :«إعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ»]
وقتى که آن حضرت به اعمال شما نظر کنند و ببینند که از خطا و گناه انباشته است، چه قدر ناراحت و متأثر مىگردند؟ نخواهید که رسول خدا ناراحت و متأثر شوند. راضى نشوید که قلب مبارک آن حضرت شکسته و محزون گردد. وقتى آن حضرت مشاهده کند که صفحه اعمال شما مملو از غیبت و تهمت و بدگویى نسبت به مسلمان مىباشد و تمام توجه شما هم به دنیا و مادیت است و قلوب شما از بغض، حسد، کینه و بدبینى به یکدیگر لبریز شده، ممکن است در حضور خداى تبارک و تعالى و ملائکة اللّه خجل گردد که امت و پیروان او نسبت به نعم الهى ناسپاس بوده و این گونه افسار گسیخته و بىپروا به امانات خداوند تبارک و تعالى خیانت مىکنند
شما با ورود به حوزههاى علمیه خود را به فقه اسلام، رسول اکرم، و قرآن کریم مرتبط ساختهاید، اگر عمل زشتى مرتکب شدید، به آن حضرت برمىخورد، بر ایشان گران مىآید ممکن است خداى نخواسته شما را نفرین کند
فردى که به انسان مربوط است، اگر چه نوکر انسان باشد، اگر خلافى مرتکب شد، مایه خجلت انسان مىگردد. شما مربوط به رسول اللّه (ص) هستید، شما با ورود به حوزههاى علمیه خود را به فقه اسلام، رسول اکرم، و قرآن کریم مرتبط ساختهاید، اگر عمل زشتى مرتکب شدید، به آن حضرت برمىخورد، بر ایشان گران مىآید ممکن است خداى نخواسته شما را نفرین کند. راضى نشوید که رسول خدا (ص) و ائمه اطهار، علیهم السّلام، نگران و محزون گردند. (4)
منابع
(1). (امام باقر (ع) از پیغمبر خدا (ص) نقل کرد که فرمود: «آیا شما را از مؤمن خبر ندهم؟ مؤمن کسى است که مؤمنان او را بر جان و مال خود امین قرار دهند. آیا شما را از مسلمان خبر ندهم؟ مسلمان کسى است که مسلمانان از زبان و دست او در امان باشند.) «اصول» کافى، ج 3، ص 331، «کتاب ایمان و کفر»، «المؤمن و علاماته و صفاته»، حدیث 19.
(2). «سپس سرانجام کار آنان که کردار زشت مرتکب شدند این شد که آیات خدا را تکذیب کردند و بر آن فسوس کردند.» (روم - 10).
(3). چنانکه آیه 105 سوره «توبه» اشاره دارد:وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إلى عالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (توبه? 105) (و اى پیغمبر بگو [هر چه مىخواهید] انجام دهید. خدا و رسول خدا و مؤمنین اعمال شما را مىبینند و به زودى برگردانده مىشوید به سوى خداى داناى پنهان و آشکار، پس خبر دهد شما را به آنچه مىکردید.)
( 4 ) جهاد اکبر ? ص41
البته متذکر بشم که این مطلب رو من تو سایت تبیان خوندم . خوشم اومد گفتم اینجا بزارم که شاید یه نفر دیگه هم بخوندش .
تهیه و فرآوری: محمد حسین امین ؟ گروه حوزه علمیه تبیان
کلمات کلیدی: خدا، مراقبه، نفس، عبادت، حقیقت، رابطه نوشته شده توسط «« مصطفی امدادی »» در چهارشنبه 89 مرداد 27 ساعت 7:30 صبح | لینک ثابت | نظرات شما ()
|